زیارت قبور ائمه

قرآن:

خداوند متعال در آیه‌ی 2 سوره‌ی تکاثر می‌فرماید: «تا آنجا که به دیدار قبرها رفتند.»

حدیث:

امام صادق علیه‌السلام فرمود: «هر کس ما را پس از مرگمان زیارت کند، گویا در حال حیات، زیارتمان کرده است.»
(بحار الانوار، ج 97، ص 124 -فرهنگ عاشورا، ص 219)

توضیح مختصر:

ازآنجایی‌که خداوند تعالی، انبیاء و اولیای خود را دوست می‌دارد و آنان، خلفای او در روی زمین و قطب عالم امکان هستند، برای آنان، فرشتگان حافظ گذاشته است؛ و وقتی آنان به‌صورت ظاهر، وفات می‌کنند و در زمین منوّر، اجسادشان دفن می‌شوند، آن مکانِ منوّر را موردنظر قرار می‌دهد و به زائرانِ قبور آنان، التفات می‌کند. ارواح طیّبه‌ی آن بزرگواران نیز، چون زنده‌اند و می‌بینند و می‌شنوند، به زائرِ خود، لطف و مرحمت دارند.
پیامبر صلی‌الله علیه و آله به امیرالمؤمنین فرمود: «ای علی! به‌درستی که خدای، قبر تو و قبر فرزندانِ تو را، بقعه‌ای از بقعه‌های بهشت قرار داده و خداوند عزّوجل، دل‌های برگزیدگان از مخلوقاتش و پاکیزگان از بندگانش را به‌جانب شما مایل گردانیده که متحمّل اذیت می‌شوند و قبور شما را تعمیر نموده و بسیار به زیارت شما می‌آیند درحالی‌که به این عمل، قصد تقرّب به خدا و اظهار موّدت نسبت به پیامبرِ او را می‌نمایند؛ اینان کسانی هستند که مخصوص به شفاعت من و وارد بر حوض (کوثر) می‌باشند و ایشان زائرین و همسایگانِ فردای من در بهشت می‌باشند… کسی که زیارت کند قبرهای شما را، این زیارت برابر با هفتاد حج بعد از حجّ واجب اوست و از گناهانش بیرون می‌رود به حدّی که وقتی برمی‌گردد از زیارت شما، مانند روزی است که از مادر متولّد شده است.»
(اطیب البیان، ج 1، ص 198)
1- زیارت امیرالمؤمنین

امام صادق علیه‌السلام فرمود: «هر که امیرالمؤمنین علیه‌السلام را زیارت کند و عارف به حق آن حضرت باشد و از روی تجبّر و تکبّر به زیارت نیامده باشد، خداوند از برای او، اجر صد هزار شهید بنویسد و گناهان گذشته و آینده‌ی او را بیامرزد؛ و در روز قیامت ازجمله کسانی باشد که از اهوال آن روز ایمن هستند و حساب، بر او آسان شود و ملائکه او را استقبال کنند و چون از زیارت برگردد، او را تا خانه مشایعت نمایند، اگر بیمار شود به عیادت او بیایند، اگر بمیرد تشییع‌جنازه‌ی او کنند و برای او تا قبرش طلب آمرزش نمایند.»
(مفاتیح‌الجنان، ص 523، به نقل از شیخ طوسی)
«هر که زیارت کند جدّم امیرالمؤمنین را و عارف به حق او باشد، خداوند به عدد هر قدمی، حج مقبول و عمره‌ی پسندیده بنویسد.»
(مفاتیح‌الجنان، ص 544 به نقل از فرحه الغری ابن طاووس)

2- زیارت امام حسین علیه‌السلام

امام صادق علیه‌السلام فرمود: «علی بن میمون! زیارت کن حسین علیه‌السلام را و ترکش مکن!» عرض کردم: «مزد کسی که زیارتش کند چیست؟»
فرمود: کسی که پیاده زیارتش کند، خداوند به هر قدمی که برمی‌دارد برایش حسنه‌ای بنویسد و گناهی از او نابود سازد و درجه‌ای برای او بالا برد. چون به قبر او رسد، خداوند دو ملک را موکّل او گرداند که هر خوبی از دهان او خارج شود بنویسد و هر بدی از او صادر شود، ننویسد. چون از سفر زیارت برگردد، وداعش کنند و بگویند:
«ای دوست خدا! تو آمرزیده شدی و تو از حزب خدا و رسولش و اهل‌بیت رسولش شدی و به خدا قسم آتش را هرگز به چشم خود نبینی و آتش هم تو را نبیند و طعمه‌ی آن نشوی.»
(رمز المصیبه، ج 1، ص 87 -کامل الزیارات، ص 132)

3- امام حسن علیه‌السلام

پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: «هر که در بقیع، فرزندم حسن علیه‌السلام را زیارت کند، در روزی که قدم‌ها بر صراط لرزان است، قدمش -بر صراط- ثابت گردد!»

4- موسی بن جعفر علیه‌السلام و امام جواد علیه‌السلام

ابراهیم بن عقبه گوید: به خدمت امام هادی علیه‌السلام نامه نوشتم و سؤال کردم: «آیا زیارت امام حسین علیه‌السلام از زیارت امام موسی علیه‌السلام و امام محمدتقی علیه‌السلام بهتر است؟»
حضرت در جواب مرقوم فرموده بود: «حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام مقدم است و زیارت این معصوم جامع‌تر و ثوابش بزرگ‌تر است.»
(مفاتیح‌الجنان، ص 833)

5- امام رضا علیه‌السلام

امام رضا علیه‌السلام فرمود: «در خراسان بقعه‌ای هست که بر آن زمانی خواهد آمد که محل رفت و آمد ملائکه خواهد بود. پس پیوسته فوجی از ملائکه‌ی آسمان فرود خواهند آمد و فوجی بالا خواهند رفت تا در صور بدمند.»
پرسیدند: «یا بن رسول‌الله کدام بقعه است؟» فرمود: «در زمین طوس است و آن والله باغی است از باغ‌های بهشت که هر که زیارت کند مرا در آن بقعه، چنان باشد که رسول خدا صلی‌الله علیه و آله را زیارت کرده است و بنویسد حق‌تعالی از برای او، به سبب آن زیارت، ثواب هزار حج پسندیده و هزار عمره‌ی مقبوله و من و پدرانم در روز قیامت شفیعان او باشیم.»
(مفاتیح‌الجنان، ص 865)